Nieodwracalne to portrety byłych więźniów nazistowskich obozów koncentracyjnych. To także zapis spotkań twarzą w twarz z ich przeżyciami, przemyśleniami i uczuciami. Na wystawę składają się fotografie, tekst i ilustracje dźwiękowe.

Od 2009 roku Agnieszka i Maciek Nabrdalikowie odwiedzili kilkudziesięciu więźniów na całym świecie ? osoby różnych narodowości i wyznań, niekiedy o skra-nie odmiennych poglądach. W poszukiwaniu bohaterów przejechali 80 000 tysięcy kilometrów, zarejestrowali blisko sto godzin nagrań. We wrześniu 2013 roku wydali wyjątkowy album fotograficzny, który stał się podsumowaniem tych spotkań.

Bohaterowie serii portretów Nieodwracalne powtarzają, że można było zapomnieć swoje nazwisko, ale nie numer, który dawał nową, odartą z duchowości tożsamość ?podczłowieka?. Styl portretowania byłych więźniów jest zaprzeczeniem bezosobowych nazistowskich statystyk. Uderzająca bezimienność ofiar, liczby przewijające się w historycznych raportach i ciąge spory o to, ilu naprawdę zginęło, odebrały więźniom indywidualność. Ten cykl ma przywracać twarze i pokazywać choćby skrawek tego, co udało się ocalić mimo wszechobecnego obozowego okrucieństwa i upodlenia.

Zdjęcia powstawały w domach bohaterów, w intymnych warunkach podczas rozmów, gdy fotografowani pod wpływem silnych emocji wywołanych przez wspomnienia zatapiali się w rzeczywistości obozowej. Patrząc na nich można odnieść wrażenie, że znowu
tam są.

Dla autorów cenniejsze od obozowych opowieści są przemyślenia, odczucia, współczesne rozumienie tego, co się wydarzyło. Jak podkreślają bohaterowie projektu ? więźniem zostaje się do końca życia. Nie chodzi jedynie o syndromy obozowe, koszmary, tatuaże, obsesyjny lęk przed głodem, czasem niegasnącą nienawiść, choć nie sposób od nich uciec. Mądrość i postawy, które autorzy mieli okazję poznać, są specyficzne, bo dotyczą naszej ogólnoludzkiej kondycji, dotykają czegoś rdzennego, co jest w każ-dym z nas, ale uśpione spokojnym, wygodnym życiem wcale nie musi się odezwać.

Celem tego projektu jest dzielenie się tą nienachalną, wyciszoną mądrością.

Wernisaż wystawy: 23 października 2015 r., godz. 18 00.

..............................

Proces artystyczno-dydaktyczny, podczas którego adepci sztuk plastycznych, podejmują twórcze wyzwania sprawia, że indywidualnie rozpatrywany i realizowany w pracowni program, staje się udziałem wspólnie doświadczanej przygody. Możliwość obserwacji, krystalizowania się idei, postaw twórczych i w rezultacie dokonań warsztatowych studentów zazwyczaj sprawia nauczycielowi akademickiemu ogromną przyjemność. Tym większą, kiedy dotyczy studentów, którzy wybrali Pracownię Grafiki Warsztatowej jako pracownię dyplomową, tym samym wychodząc naprzeciw potrzebie kreacji z wykorzystaniem medium, przypisanego tej dyscyplinie sztuki. Sztuka graficzna ? poprzez oryginalnie powielany obraz, każdorazowo daje sposobność przedstawienia zawartej w nim informacji w sposób indywidualny, choćby w niuansach, zawsze odmienny od pozostałych druków. Fakt ten w wizualnym dyskursie z publicznością daje jej możliwość równoległego zaistnienia w wielu przestrzeniach. Jednym z takich miejsc jest również ludzka pamięć. W mojej jest zarezerwowane miejsce na kolekcję grafik i osobowości z rocznika 2015.

Fragment tekstu pochodzącego z towarzyszącego wystawie katalogu autorstwa kierownika Pracowni Grafiki dr hab. Macieja Guźniczaka.

Wernisaż wystawy: 17 lipca 2015 r., godz. 18.

..............................

Piotr Chojnacki, rocznik 1958. Od 1996 roku pracuje
w Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Profesor w Katedrze Fotografii Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. Kierownik IV Pracowni Fotografii. Swoje prace prezentował na kilkunastu wystawach indywidualnych oraz kilkudziesięciu wystawach zbiorowych w kraju i zagranicą. Jest autorem kilkuset fotografii do projektów okładek kilku serii wydawniczych. Jest autorem tekstów o fotografii, licznych referatów i wykładów na sympozjach, spotkaniach oraz warsztatach. Opublikował parć tysięcy fotografii w księżach i albumach. Promotor licznych prac licencjackich i magisterskich oraz prac doktorskich a także recenzent w przewodach doktorskich i habilitacyjnych.

Maciej Guźniczak urodził się w 1967 roku w Kaliszu. Studiował na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu w Zakładzie Wychowania Plastycznego w Kaliszu. Dyplom artystyczny uzyskał w Pracowni Grafiki Warsztatowej w 1992 roku. Jest adiunktem, pełni funkcję kierownika Pracowni Grafiki Warsztatowej Zakładu Edukacji Plastycznej Wydziału Pedagogiczno-Artystycznego UAM w Kaliszu. Doktorat uzyskał na Wydziale Grafiki w Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu w 2006 roku. Stopień doktora habilitowanego uzyskał w Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu na Wydziale Grafiki i Sztuki Mediów w 2014 roku. Zajmuje się grafiką warsztatową, interesuje projektowaniem graficznym i fotografią. Jest autorem 21 wystaw indywidualnych, uczestnikiem kilkudziesięciu wystaw zbiorowych w kraju i za granicą. Jego prace znajdują się w zbiorach prywatnych w Polsce, Norwegii, Holandii, Belgii, Szwajcarii, Niemczech, Austrii, Białorusi, Japonii, Turcji, USA.

Stanisław Kulawiak, rocznik 1954 r. Po ukończeniu Szkoły Podstawowej w Bobrownikach nad Prosną i Liceum Ogólnokształcącego w Ostrzeszowie w latach 1973-1979 studiował na Wydziale Elektrycznym AGH w Krakowie. Fotografią zajmuje się od roku 1974, najpierw prowadził Studencką Agencję Fotograficzną, a dwa lata później wspólnie z przyjaciółmi założył Grupę Twórczą SEM i Jaszczurową Galerię Fotografii. W roku 1980 został członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików. W latach 19831989 współpracował z Teatrem im. W. Bogusławskiego w Kaliszu, a w latach 19931999 pracował dla firmy Country Line w Niemczech. Od 1999 roku jest współwłaścicielem Oficyny Wydawniczej KULAWIAK. Autor wielu wystaw i publikacji, interesuje się edytorstwem i drukiem.

Grzegorz Ratajczyk, studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu, na wydziale Malarstwa, Grafiki i Rzeźby, kierunek Malarstwo w latach 1980-85. Dyplom z wyróżnieniem z malarstwa w pracowni prof. N. Skupniewicza. Stypendium M. Dokowicz w 1986. Od 1985 r. zatrudniony w Akademii Sztuk Pięknych na stanowisku asystenta: W 1993 kwalifikacja I stopnia w dziedzinie sztuk plastycznych, dyscyplinie artystycznej malarstwo. W 2005 stopień doktora habilitowanego w ASP w Poznaniu. W 2007 stopień profesora ASP w Poznaniu. Od 2011 kierownik XIII Pracowni Malarstwa na Wydziale Malarstwa. W 2014 tytuł profesora zwyczajnego.

Zobacz też:

http://www.calisia.pl/articles/czterech-obiektywnych-jurorow

..............................

Krystyna Pachulska ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie na wydziale Grafiki. Dyplom zdobyła w pracowni miedziorytu prof. Mieczysława Wejmana w 1976 roku. Uprawia malarstwo i grafikę warsztatową. Prace z zakresu malarstwa realizuje w technice farb olejnych i pasteli. Tematyka obrazów jest inspirowana pejzażem, a w szczególności parkami, ogrodami, czy roślinami. Artystka uwiecznia zmiany zachodzące w przyrodzie, obraz świata, który przemija oraz związki pomiędzy przyrodą, a elementami architektury.

Wernisaż wystawy: 19 grudnia 2016 r., godz. 18 00

Zobacz też:  http://www.calisia.pl/articles/pejzaze-krystyny-pachulskiej-pastelami-malowane

..............................